Oddziałem kieruje:
Ordynator oddziału         – lek. Małgorzata Wielorańska – specjalista psychiatra

Pielęgniarka oddziałowa – mgr Barbara Smagieł –specjalista pielęgniarstwa psychiatrycznego

Telefony kontaktowe:
Ordynator –                   (48)378-36-51
Dyżurka pielęgniarek – (48)378-36-50

e-mail:psychiatria.ordynator@szpitallipsko.pl

Liczba łóżek – 30

Przydatne informacje:

W oddziale pracuje :

  • mgr terapii zajęciowej,
  • mgr psychologii,
  • mgr psychoterapii,
  • 11 pielęgniarek(10 umowa o pracę i 1 umowa zlecenie ) w tym 1 z tytułem mgr pielęgniarstwa i specjalizacją w zakresie pielęgniarstwa psychiatrycznego, 1 z tytułem mgr pielęgniarstwa i specjalizacją w zakresie opieki długoterminowej, 2 posiadają kurs kwalifikacyjny w zakresie opieki długoterminowej, 2 posiadają specjalizację w zakresie  pielęgniarstwa psychiatrycznego,  2 posiadają specjalizację w zakresie  opieki długoterminowej,
  • opiekun medyczny.

W dniu  przyjęcia do oddziału pacjent powinien posiadać:

  • skierowanie i dowód osobisty,
  • dokumentację medyczną (TK, MR +opisy, karty informacyjne z leczenia szpitalnego),
  • karty informacyjne z leczenia szpitalnego z innych przyczyn,
  • leki które przyjmuje na stałe ( np.internistyczne) w ilości wystarczającej na 3 miesiące ,
  • przybory toaletowe (gąbka do kąpieli, żel pod prysznic, mydło, kosmetyki, golarki jednorazowe, pianka do golenia, krem do twarzy itp.),
  • piżamę, szlafrok, ręczniki, kapcie, ubranie na zmianę,tenisówki lub inne bezpieczne obuwie,
  • kubek do napojów, łyżeczkę, talerzyk,
  • w razie takiej potrzeby pieluchomajtki lub wkładki pochłaniające mocz.

W oddziale nie można  mieć przy sobie: leków,  ostrych  przedmiotów takich jak: nóż, widelec, pilniczek, nożyczki, żyletki, igły, szydełka itp.

Cenne rzeczy pacjent powinień zostawić w domu. Szpital nie ponosi odpowiedzialności za rzeczy wartościowe.

Możliwości diagnostyczne i lecznicze:

Powstanie oddziału, podyktowane zostało wzrostem zapotrzebowania na opiekę i leczenie psychiatryczne na terenie powiatu lipskiego. Spowodowane jest to coraz słabszą kondycją psychiczną młodego i starszego pokolenia.

Oddział zlokalizowano w odrębnym budynku SPZZOZ przy ulicy Śniadeckiego 2 w Lipsku. Budynek został zaadaptowany po poradniach i pomieszczeniach administracyjnych, przeprowadzono kompleksową modernizację pomieszczeń i zakupiono sprzęt medyczny.

Placówka stara się stworzyć warunki zbliżone do domowych, atmosferę zacierającą wrażenie szpitala. Pacjenci nie muszą chodzić w stroju szpitalnym. Bez problemu mogą utrzymywać kontakty z rodziną i znajomymi. W dni wolne od pracy korzystają z przepustek i są zabierani przez bliskich do domów.

Raz w tygodniu odbywają się spotkania całej społeczności oddziału, chorych jak i osób spośród personelu, których praca ma jakikolwiek związek z leczeniem i codziennym życiem w szpitalu. W czasie społeczności urzędujący samorząd pacjentów podsumowuje mijający tydzień pod kątem wydarzeń, jakie miały miejsce w oddziale, aktywności pacjentów, rotacji i współpracy w grupie. Po części podsumowującej następuje część ogólna, gdzie omawiane są sprawy związane z życiem społeczności. Analizie poddana zostaje także ocena czystości sal. Ustalane są dyżury na stołówce oraz wybierany jest nowy samorząd.

Oddział nie leczy w zakresie wybranych zachorowań, trafiają tutaj pacjenci z różnymi schorzeniami. Metody leczenia stosowane na oddziale dostosowane są do ogólnie przyjętych trendów w leczeniu chorób psychicznych.

Duże znaczenie w procesie terapeutycznym odgrywa szeroko rozumiana terapia zajęciowa. Jej celem jest rewalidacja i rehabilitacja zmierzająca do rozwoju ogólnego każdego pacjenta, m.in.:

  • poprawy sprawności psychofizycznej,
  • przystosowania i funkcjonowania społecznego tj. kształtowania skutecznego komunikowania się i odnoszenia w sposób prawidłowy do innych osób,
  • poprawy zaradności osobistej.

Terapia zajęciowa odpowiednio dobrana wpływa uspokajająco i mobilizująco, przywraca choremu zdolność nawiązywania kontaktów i współżycia z drugimi oraz dostosowania się do środowiska w którym żyje. Uaktywnianie chorych jest zadaniem bardzo trudnym, dlatego też bierze w tym udział cały zespół leczący. Spośród form aktywności stosowanych na oddziale można wyróżnić: terapię pracą, rozrywką i ruchem. Formy te są dostosowywane do rodzaju schorzenia, stanu zdrowia pacjenta, jego aktualnych możliwości oraz zainteresowań. Twórcze zajęcia odwołują się bardzo często do sytuacji bliskich pacjentom, na przykład rysowanie pragnień, rzeźbienie reprezentacji własnego stresu, czy tworzenie autoportretu techniką kolażu.

Chorych z najgłębszymi zaburzeniami zachęca się do terapii aktywizującej, polegającej na zainteresowaniu własną osobą i czynnościami życia codziennego, na przykład: myciem, czesaniem, ubiorem, utrzymaniem porządku w swoim otoczeniu. Następnie zachęca się ich do pomagania przy podawaniu posiłków, sprzątaniu, porządkowaniu terenu wokół budynku. W chorobach takich jak schizofrenia czy depresja występuje u pacjentów zmniejszona aktywność. Stanowi ona istotną przeszkodę w mobilizacji do pracy. Pacjenci nie są zmuszani do pracy, lecz pozyskiwana jest u nich sympatia i zainteresowanie dla proponowanej aktywności. Do najpopularniejszych zajęć rozwijających ekspresję twórczą stosowanych na sali terapii zalicza się:

  • papieroplastykę,
  • malowanie,
  • rysowanie,
  • wydrapywanki,
  • obrazki sezonowe odpowiadające danej porze roku,
  • witraże,
  • mozaiki,
  • rzeźby,
  • kolaże ze „skarbów natury” i przedmiotów codziennego użytku,
  • ozdoby ze skóry, słomy, drewna,
  • wyszywanie,
  • stolarka itp.

Chorzy, którym te zajęcia nie odpowiadają mogą czytać, rozwiązywać krzyżówki, rebusy, anagramy, słuchać muzyki, oglądać telewizję. W oddziale odbywają się również wieczorki taneczne. Połączenie muzyki z tańcem ma miejsce w zespołowej terapii ruchem. Znaczenie lecznicze w tej formie terapii ma rytm, elastyczność ruchów oraz współpraca z innymi członkami grupy. Przeżywanie muzyki pacjenci przetwarzają na ruch w swobodnej tanecznej improwizacji. Choreoterapia ułatwia kontakty w grupie, pozwala zapomnieć o własnych dolegliwościach, kieruje uwagę na inne osoby. W organizowaniu terapii rozrywką, dyżurujący personel dba o to, aby uwzględnić jak największy udział pacjentów.

Poza wieczorkami tanecznymi urządzane są wieczory poezji lub muzyki, ponadto grillowanie i inne imprezy. Terapia zajęciowa ruchem jest realizowana poprzez gry, zabawy na świeżym powietrzu, sport. Dzień na oddziale rozpoczyna się gimnastyką poranną. Poprawia ona pracę narządów wewnętrznych, wzmacnia układ mięśniowy, odpręża nerwowo, ułatwia wzajemne kontakty. Dosyć często pacjenci uczestniczą w pieszych wycieczkach. Grupy wycieczkowe liczą przeważnie około kilkunastu osób. Nad ich bezpieczeństwem czuwa osoba z personelu. Na spacerach pacjenci zbierają różne „skarby natury”: trawy, zboża, szyszki, które później są wykorzystywane do pracy na sali terapii. Umiejętnie dobrana praca z uwzględnieniem zainteresowań, umiejętności i możliwości chorego może stać się dla niego najlepszą metodą rehabilitacyjną.

Terapia zajęciowa harmonijnie łączy elementy rozrywki z rozwijaniem sprawności fizycznej, a zarazem uczy umiejętności współżycia w zespole. Daje choremu zadowolenie i pewność, że będzie zdolny do radzenia sobie poza szpitalem.

Osobom zainteresowanym podajemy, że przy oddziale działa Poradnia Zdrowia Psychicznego, gdzie można zasięgnąć fachowej porady lekarskiej i psychologicznej. Poradnia jest czynna od poniedziałku do piątku. Aby się zarejestrować w poradni nie jest potrzebne skierowanie od lekarza POZ.

19 maja 2023, Ewa Pietuszko